شرکت زلال طب شیمی
تولید و فروش آب دیونیزه و لوازم یکبار مصرف دندانپزشکی
زلال طب شیمی یک تولید کننده مشهور آب دیونیزه و آب مقطر از طریق این فرآیندهای دقیق است. تعهد آنها به کیفیت و فن آوری پیشرفته تضمین می کند که آب تولید شده نیازهای سختگیرانه صنایعی مانند داروسازی، تولید الکترونیک و تحقیقات آزمایشگاهی را برآورده می کند.
زلال طب شیمی علاوه بر تلاش های خود در زمینه تصفیه آب، و تولید آب دیونیزه (آب مقطر ) در تولید لوازم یکبار مصرف دندانپزشکی نیز تخصص دارد. این لوازم نقش مهمی در حفظ استانداردهای بهداشتی و ایمنی مطب های دندانپزشکی دارند. طیف محصولات آنها شامل سینی یکبارمصرف دندانپزشکی ، کاور و روکش های یکبارمصرف ، پیشبند و البسه و سایر موارد مصرفی دنداپزشکی میباشد .
تعهد شرکت زلال طب شیمی به برتری به بخش های تولید و فروش آب دیونیزه ( آب مقطر ) یونیزه شده و تامین وسایل یکبارمصرف بهداشتی دندانپزشکی گسترش می یابد و آنها را به نامی قابل اعتماد در بخش های بهداشت و درمان و صنعت تبدیل می کند. تعهد آنها به تولید محصولات با کیفیت بالا بر رسالت آنها برای کمک به رفاه و ایمنی متخصصان و بیماران به طور یکسان تأکید می کند.
در نتیجه، تولید آب دیونیزه صنعتی یک فرآیند دقیق شامل تصفیه اولیه، نرم شدن، تبادل یونی و فیلتراسیون نهایی است. شرکت زلال طب شیمی به عنوان یک تولید کننده پیشرو در این زمینه می ایستد و تامین آب با خلوص بالا برای صنایع مختلف را تضمین می کند و در عین حال لوازم دندانپزشکی یکبار مصرف ضروری را برای پاسخگویی به نیازهای در حال تحول متخصصان مراقبت های بهداشتی ارائه می دهد.
آب دیونیزه چیست و چه کاربردی دارد؟
What is deionized water and what is its use?
آب دیونیزه یا آب بدون یون، نوعی آب خالص است که در آن تمام یون‌های محلول از جمله کاتیون‌ها مانند سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آنیون‌ها مانند کلر، برمید، نیترات و سولفات به طور کامل حذف شده‌اند. آب دیونیزه نوعی آب فوق خالص است که عملاً فاقد هر گونه مواد معدنی و یون است. میزان مواد جامد محلول در آب دیونیزه بسیار ناچیز و کمتر از 10 ppm است. pH آب دیونیزه نیز در محدوده اسیدی و کمتر از 7 قرار دارد. این آب هیچگونه بو، مزه و رنگی نداشته و عملاً شفاف و بدون رسوب است.
آب دیونیزه از طریق فرایندهایی مانند تبادل یونی، اسمز معکوس و الکترودیونیزاسیون از آب معمولی تهیه می‌شود. در فرایند تبادل یونی از رزین‌هایی استفاده می‌شود که دارای بار الکتریکی هستند و می‌توانند یون‌های مثبت و منفی موجود در آب را به خود جذب کنند.در روش اسمز معکوس، آب از طریق غشاهایی به نام غشاء نیمه تراوا عبور داده می‌شود که اجازه عبور آب خالص را می‌دهند اما مولکول‌ها و یون‌های بزرگ‌تر را بازمی‌دارند.در الکترودیونیزاسیون نیز از جریان الکتریکی استفاده می‌شود تا یون‌ها از آب جداسازی شوند. در این روش یون‌های مثبت به سمت الکترود منفی و یون‌های منفی به سمت الکترود مثبت کشیده شده و از آب خارج می‌گردند.آب دیونیزه به دلیل عدم وجود هر گونه یون و ناخالصی، خالص‌ترین نوع آب به شمار می‌رود. این آب کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف نظیر الکترونیک، داروسازی، شیمیایی، غذایی، آزمایشگاهی و پزشکی دارد.
در ادامه به بررسی جزییات بیشتر در مورد آب دیونیزه، روش‌های تهیه آن، خواص و کاربردهای آب دیونیزه (مقطر) می‌پردازیم:
zolal Teb Shimi Company produces deionized water in Iran
روش‌های تهیه آب دیونیزه (مقطر)
چند روش اصلی برای تهیه و تولید آب دیونیزه وجود دارد:
- تبادل یونی : متداول‌ترین و پرکاربردترین روش برای تولید آب دیونیزه، استفاده از فرایند تبادل یونی است. در این روش از رزین‌هایی استفاده می‌شود که دارای بار الکتریکی هستند و قادر به جذب یون‌ها از آب می‌باشند.
- انواع رزین‌های تبادل یونی عبارتند از:
الف) رزین آنیونی یا منفی: این رزین‌ها دارای بار منفی بوده و می‌توانند یون‌های مثبت مانند سدیم، کلسیم، آهن و منیزیم را جذب کنند.
ب) رزین کاتیونی یا مثبت: این رزین‌ها بار مثبت داشته و یون‌های منفی مانند کلر و سولفات را جذب می‌نمایند.
این رزین‌ها معمولاً از جنس پلیمرهای آلی و مواد معدنی ساخته شده‌اند.
وقتی آب از این رزین‌ها عبور می‌کند، یون‌های مثبت و منفی موجود در آب به ترتیب توسط رزین آنیونی و کاتیونی جذب شده و آب خروجی از دستگاه، عاری از هرگونه یون خواهد بود.
رزین‌های تبادل یونی به دو شکل عرضه می‌شوند:
الف) بستر مخلوط: در این نوع، رزین‌های آنیونی و کاتیونی با هم مخلوط شده و در یک مخزن قرار می‌گیرند.
ب) دو بستره: در این حالت، رزین‌های مثبت و منفی به طور جداگانه در دو مخزن متوالی قرار داده می‌شوند.
روش بستر مخلوط به دلیل سادگی فرایند و هزینه پایین‌تر، متداول‌تر است.
- اسمز معکوس
روش دیگری که برای تهیه آب دیونیزه به کار می‌رود، فرایند اسمز معکوس است.
در این روش از غشاهایی به نام غشای نیمه تراوا استفاده می‌شود. این غشاها اجازه عبور آب خالص را می‌دهند اما ذرات و مولکول‌های بزرگ مانند یون‌ها را بازمی‌دارند.
بنابراین وقتی آب از این غشاها عبور می‌کند، یون‌ها نمی‌توانند از غشا عبور کنند و آب خروجی از دستگاه، کاملاً عاری از یون خواهد بود.
- الکترودیونیزاسیون
روش الکترودیونیزاسیون نیز برای تولید آب دیونیزه به کار برده می‌شود.
در این روش با استفاده از جریان الکتریکی، یون‌ها از آب جداسازی می‌شوند. بدین ترتیب که یون‌های مثبت به سمت الکترود منفی و یون‌های منفی به سمت الکترود مثبت کشیده شده و از محلول آبی خارج می‌گردند.پس از عبور جریان الکتریکی، آب باقی‌مانده که از میان الکترودها عبور کرده است، عاری از هرگونه یون بوده و آب دیونیزه محسوب می‌شود.
- تقطیر
گاهی اوقات نیز از روش تقطیر برای تهیه آب دیونیزه استفاده می‌شود.
در این روش، آب تحت فرایند تقطیر قرار گرفته و بخار آن جمع‌آوری سپس مجدداً مایع می‌شود. طی این فرایند، نمک‌ها و املاح معدنی موجود در آب به صورت باقی‌مانده در مبرد جداشده و آب حاصل از تقطیر، فاقد یون خواهد بود. البته تقطیر بیشتر برای تولید آب مقطر به کار می‌رود و کارایی آن در تولید آب دیونیزه به اندازه روش‌های دیگر نیست.
خواص و ویژگی‌های آب دیونیزه (مقطر) زلال طب شیمی
آب دیونیزه دارای ویژگی‌ها و خصوصیات منحصربه‌فردی است که باعث شده تا کاربردهای ویژه‌ای در صنایع مختلف داشته باشد:
– عدم وجود یون : مهمترین ویژگی آب دیونیزه، عدم وجود هرگونه یون محلول در آن است. میزان مواد جامد محلول در این آب بسیار ناچیز بوده و معمولاً کمتر از 10 ppm میباشد.
– خالص بودن : آب دیونیزه علاوه بر یون‌های محلول، فاقد هرگونه ذره معلق و ناخالصی است و از این لحاظ، خالص‌ترین نوع آب محسوب می‌شود.
– خاصیت اسیدی : pH آب دیونیزه معمولاً در محدوده اسیدی و کمتر از 7 قرار دارد. دلیل این امر، واکنش تعادلی آب و تولید H+ و OH- در فرایند تهیه آب دیونیزه است.
– رسانایی الکتریکی پایین : به دلیل فقدان یون‌های محلول، آب دیونیزه دارای رسانایی الکتریکی بسیار پایینی است. این ویژگی باعث کاربرد آن در صنایع الکترونیک می‌شود.
– توانایی حل کردن بالا : آب دیونیزه به دلیل فقدان یون و نداشتن اشباعیت، قدرت حل کردن مواد بسیار بالایی دارد.
– عدم تشکیل رسوب : یون‌ها و مواد معدنی موجود در آب معمولی باعث تشکیل رسوب می‌شوند اما آب دیونیزه فاقد این مواد بوده و رسوبی ایجاد نمی‌کند.
– عدم هدایت جریان الکتریکی: به دلیل عدم وجود یون‌های محلول، آب دیونیزه جریان الکتریکی را هدایت نمی‌کند.
– خورندگی :آب دیونیزه به دلیل خاصیت اسیدی، خورندگی فلزات را در پی دارد. لذا باید در طراحی سیستم‌های حاوی آن، به این نکته توجه شود.
کاربردهای آب دیونیزه ( آب مقطر) زلال طب شیمی
آب دیونیزه (مقطر ) به دلیل خلوص بالا و ویژگی‌های منحصربه‌فردش، کاربردهای گسترده‌ای در صنایع و حوزه‌های مختلف دارد:
– صنعت الکترونیک و نیمه‌رساناها : آب دیونیزه به عنوان شستشو دهنده و خنک‌کننده در تولید مدارهای الکترونیکی و نیمه‌رساناها استفاده می‌شود.
– صنایع دارویی و آزمایشگاهی : آب دیونیزه برای تهیه محلول‌ها و آزمایش‌های شیمیایی و بیولوژیکی مورد نیاز آزمایشگاه‌ها و صنایع داروسازی به کار می‌رود.
– صنایع غذایی و نوشیدنی‌سازی : استفاده در فرایند تولید و بسته‌بندی مواد غذایی و نوشیدنی به منظور افزایش کیفیت.
– کاربرد در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی : جهت فراوری و خالص‌سازی محصولات نفتی، گاز و پتروشیمیایی از آب دیونیزه استفاده می‌شود.
– صنعت خودروسازی:به عنوان خنک‌کننده در رادیاتورها، موتور و سیستم خنک‌کننده خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– صنعت برق و نیروگاه‌ها :جهت کاهش رسوب‌گذاری در تجهیزات و افزایش راندمان نیروگاه‌ها مفید است.
– تجهیزات پزشکی و آرایشی :برای شستشو و استریل‌کردن تجهیزات و وسایل پزشکی و همچنین در صنایع آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد.
– ساخت نانوذرات و مواد نانو : آب دیونیزه به عنوان حلال در فرایند تولید نانوذرات و مواد نانو به کار می‌رود.
– سایر کاربردها: مواد شوینده، صنایع نساجی، سیستم‌های تصفیه آب و فاضلاب، تولید باتری و …
فرایند تولید آب دیونیزه صنعتی (آب مقطر)
آب دیونیزه شده صنعتی که به آب مقطر نیز معروف است در مقیاس وسیع از طریق فرآیندهای زیر تولید می شود:
1. تصفیه آب اولیه:
فرآیند تولید با تصفیه آب خام آغاز می شود. روش های مختلفی مانند ته نشینی و فیلتراسیون برای حذف ذرات معلق و مواد معدنی از آب استفاده می شود. این تصفیه اولیه برای آماده سازی آب برای تصفیه بیشتر ضروری است.
2. نرم کننده آب:
در مرحله بعد، آب تحت یک فرآیند نرم شدن قرار می گیرد تا سختی از بین برود. روش های تبادل یونی معمولاً برای از بین بردن یون های کلسیم و منیزیم که به سختی آب کمک می کنند استفاده می شود. فرآیند نرم شدن تضمین می کند که آب برای کاربردهای مختلف صنعتی مناسب می شود.
3. تبادل یون دو مرحله ای:
در مرحله بعدی، آب از فرآیند تبادل یونی دو مرحله ای عبور می کند. این شامل عبور آب از طریق ستون های رزین تبادل یونی تخصصی است که برای حذف یون های باقی مانده طراحی شده اند. این مرحله آب را بیشتر تصفیه می کند و غلظت ناخالصی ها را کاهش می دهد.
4. فیلتر نهایی
به عنوان آخرین مرحله در فرآیند تصفیه، آب از فیلترهای با منافذ ریز با اندازه منافذ بسیار کوچک عبور داده می شود. این فیلترها برای جذب و حذف ذرات بسیار ریز و هر گونه میکروارگانیسم باقی مانده از آب طراحی شده اند. این مرحله نهایی فیلتراسیون تضمین می کند که آب با بالاترین استانداردهای خلوص مطابقت دارد.
هنگامی که آب این مراحل را طی کرد، آماده استفاده در کاربردهای مختلف صنعتی است. در تنظیمات تولید انبوه، تمام این فرآیندها به صورت خودکار و با استفاده از تجهیزات پیشرفته انجام می شود.
این آب تقطیر شده به دلیل عدم وجود مواد معدنی مورد نیاز بدن، جهت مصارف آشامیدن مناسب نمی باشد.
مقایسه آب دیونیزه و آب مقطر :
آب دیونیزه و آب مقطر هر دو از انواع آب‌های خالص به شمار می‌روند اما تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند:
– آب مقطر از طریق فرایند تقطیر تهیه می‌شود در حالی که آب دیونیزه با روش‌هایی مثل تبادل یونی تولید می‌گردد.
– آب مقطر عاری از هرگونه ناخالصی اعم از یون و ذره است، ولی آب دیونیزه تنها فاقد یون است.
– pH آب مقطر معمولاً خنثی است در حالی که آب دیونیزه اسیدی میباشد.
– رسانایی الکتریکی آب مقطر بیشتر از آب دیونیزه است.
– آب مقطر را می‌توان بدون مشکل نوشید اما آب دیونیزه برای نوشیدن مناسب نیست.
– آب دیونیزه خاصیت خورندگی دارد در حالی که آب مقطر فاقد این خاصیت است.
– آب مقطر معمولاً ارزان‌تر از آب دیونیزه تمام می‌شود.
روش‌های خانگی تهیه آب دیونیزه
علاوه بر روش‌های صنعتی، می‌توان به طور خانگی نیز آب دیونیزه تهیه کرد. رایج‌ترین روش‌های خانگی عبارتند از:
- – استفاده از دستگاه‌های تصفیه آب مجهز به مرحله تبادل یونی
- – بهره‌گیری از فیلترهای تبادل یونی
- – استفاده از رزین‌های تبادل یونی در قوطی
- – عبور دادن آب از لایه‌های متوالی زغال فعال
- – الکترولیز آب با باتری و الکترود
- – تقطیر آب با دستگاه ساده تقطیر
البته کیفیت آب تولید شده با این روش‌های خانگی به اندازه روش‌های صنعتی نیست.
معایب و مضرات استفاده از آب دیونیزه :
- – از دست رفتن مواد معدنی مفید بدن مانند کلسیم و منیزیم
- – افزایش جذب فلزات سنگین و سموم توسط بدن
- – خطر ابتلا به کم‌خونی ناشی از کمبود مس
- – اختلال در عملکرد عصبی به دلیل کمبود سدیم و پتاسیم
- – آسیب به استخوان‌ها و دندان‌ها
- – خشکی و تحریک پوست
- – ایجاد خوردگی و آسیب به لوله‌کشی فلزی
- – گران‌قیمت بودن تجهیزات تولید
- – صرف انرژی و هزینه زیاد
- – عدم دسترسی آسان به آب دیونیزه خالص
- نکات ایمنی در استفاده از آب دیونیزه
- – عدم مصرف خوراکی آب دیونیزه
- – جلوگیری از تماس مستقیم با پوست و چشم
- – استفاده از وسایل مناسب حمل و نقل و نگهداری
- – بسته‌بندی و نگهداری در مخازن مناسب
- – توجه به تاریخ مصرف و تعویض به موقع فیلتر
- – رعایت نکات ایمنی در هنگام کار با تجهیزات برقی
- – آگاهی از خطرات احتمالی و اقدامات اولیه
- – دور نگهداری از دسترس کودکان
- از دست رفتن مواد معدنی مفید بدن مانند کلسیم و منیزیم
استفاده مداوم از آب دیونیزه باعث از دست رفتن مقادیر قابل توجهی از مواد معدنی حیاتی مانند کلسیم و منیزیم از بدن می‌شود. کلسیم و منیزیم نقش مهمی در سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها دارند. کمبود این مواد معدنی در درازمدت می‌تواند منجر به پوکی استخوان، نرمی استخوان‌ها و سایر مشکلات اسکلتی و دندانی شود.
افزایش جذب فلزات سنگین و سموم توسط بدن
آب دیونیزه به دلیل خلوص بالا، توانایی زیادی در حل کردن مواد دارد. این ویژگی می‌تواند منجر به افزایش جذب فلزات سنگین و سمومی شود که در مسیر انتقال یا نگهداری آب وارد آن شده‌اند. مصرف طولانی مدت آب دیونیزه حاوی این آلاینده‌ها می‌تواند باعث بروز مسمومیت و صدمات جبران‌ناپذیر به بافت‌های بدن شود.
خطر ابتلا به کم‌خونی ناشی از کمبود مس
یکی از مهمترین مواد معدنی موجود در آب مصرفی، مس است. کمبود مس به مدت طولانی می‌تواند منجر به بروز کم‌خونی و اختلالات عصبی شود. از آنجایی که آب دیونیزه فاقد مس است، مصرف طولانی مدت آن می‌تواند خطر ابتلا به کم‌خونی ناشی از کمبود مس را افزایش دهد.
اختلال در عملکرد عصبی به دلیل کمبود سدیم و پتاسیم
سدیم و پتاسیم از جمله الکترولیت‌های مهمی هستند که در تنظیم فعالیت سیستم عصبی نقش دارند. آب دیونیزه فاقد این یون‌هاست و مصرف طولانی مدت آن می‌تواند منجر به کمبود سدیم و پتاسیم و بروز اختلالات عصبی شود.
آسیب به استخوان‌ها و دندان‌ها
همان‌طور که گفته شد، آب دیونیزه فاقد کلسیم و سایر مواد معدنی لازم برای سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها است. همچنین این آب دارای خاصیت اسیدی است که می‌تواند منجر به آسیب رساندن به مینای دندان شود. بنابراین مصرف طولانی مدت آن می‌تواند سبب آسیب جدی به استخوان‌ها و دندان‌ها گردد.
خشکی و تحریک پوست
آب دیونیزه با خارج کردن رطوبت و روغن‌های طبیعی پوست می‌تواند موجب خشکی، تحریک و التهاب پوست شود. همچنین استفاده مداوم از آب دیونیزه سبب از بین رفتن لایه محافظ پوست و افزایش حساسیت آن می‌شود.
ایجاد خوردگی و آسیب به لوله‌کشی فلزی
آب دیونیزه به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، می‌تواند باعث ایجاد خوردگی و آسیب‌رساندن به لوله‌ها و تجهیزات فلزی شود. از این رو باید در استفاده از آن برای سیستم‌های لوله‌کشی، دقت لازم به عمل آید.
گران‌قیمت بودن تجهیزات تولید
تجهیزات مورد نیاز برای تولید آب دیونیزه در مقیاس‌های بالا، شامل دستگاه‌های تبادل یونی و سیستم‌های فیلتراسیون، بسیار پیچیده و گران‌قیمت هستند. هزینه زیاد اولیه تأمین این تجهیزات یکی از محدودیت‌های تولید انبوه آب دیونیزه محسوب می‌شود.
صرف انرژی و هزینه زیاد
فرایند تولید آب دیونیزه نیازمند مقادیر زیادی انرژی برای به کارگیری تجهیزات تصفیه و فیلتراسیون است. همچنین نگهداری و سرویس مرتب این تجهیزات نیز هزینه‌بر است. بنابراین تولید انبوه این آب مستلزم صرف هزینه‌های سنگین انرژی و نگهداری تجهیزات است.
آسیب آب دیونیزه به استخوان و دندان
آب دیونیزه به دلیل فقدان یون‌های مفید مانند کلسیم و منیزیم، می‌تواند با مصرف طولانی مدت به استخوان‌ها و دندان‌ها آسیب برساند.
کلسیم و منیزیم نقش بسزایی در حفظ سلامت و قدرت استخوان‌ها دارند. کمبود این عناصر با کاهش تراکم استخوانی و افزایش شکنندگی استخوان‌ها همراه است.همچنین آب دیونیزه دارای خاصیت اسیدی است. اسید موجود در این آب می‌تواند به مینای دندان‌ها آسیب برساند و زمینه‌ساز پوسیدگی دندان شود.
از این رو، متخصصان تغذیه و سلامت دهان و دندان، هشدار می‌دهند که مصرف مداوم و طولانی مدت آب دیونیزه می‌تواند سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها را به خطر بیندازد.
پاسخ: خیر، نوشیدن آب دیونیزه به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. زیرا این آب فاقد املاح و مواد معدنی مورد نیاز بدن است و می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند اختلال در تعادل مایعات و الکترولیت‌های بدن شود.
پاسخ: خیر، آب دیونیزه فاقد خاصیت ضدعفونی‌کنندگی و میکروب‌کشی است. این آب تنها یون‌ها را از آب حذف می‌کند و هیچ تأثیری بر روی باکتری‌ها و ویروس‌ها ندارد.
پاسخ: خیر، آب دیونیزه به هیچ عنوان نمی‌تواند و نباید به عنوان آب آشامیدنی استفاده شود. این آب تنها برای مصارف صنعتی و آزمایشگاهی مناسب است.
پاسخ: خیر، استفاده مداوم و طولانی مدت از آب دیونیزه برای شستشوی مو توصیه نمی‌شود. زیرا این آب با خارج کردن روغن‌های طبیعی پوست سر می‌تواند باعث خشکی و شکنندگی مو شود. استفاده گاهگاهی اشکالی ندارد.
پاسخ: خیر، هیچ شواهد علمی مبنی بر تأثیر درمانی آب دیونیزه وجود ندارد. ادعاهایی مبنی بر خاصیت درمانی این آب صرفاً شایعه بوده و فاقد پشتوانه علمی است. مصرف این آب بدون تجویز پزشک می‌تواند خطرناک باشد.
پاسخ: خیر، آب دیونیزه و آب اکسیژنه دو ماده کاملاً متفاوت هستند و قابل جایگزینی با یکدیگر نیستند. آب اکسیژنه حاوی مولکول‌های اکسیژن است در حالی که آب دیونیزه فاقد اکسیژن بوده و تنها یون‌های آن حذف شده‌اند.
پاسخ: استفاده مداوم از آب دیونیزه برای آبیاری گیاهان توصیه نمی‌شود. زیرا این آب فاقد مواد معدنی مهمی است که گیاهان برای رشد نیاز دارند. البته می‌توان گاهگاهی و به میزان کم از آن استفاده نمود.